Απολίτιστες ηγεσίες, νεόπλουτοι διαμένοντες στο βλαχομπαρόκ Ηράκλειο

Αμέσως μετά τον δεύτερο πόλεμο στην πόλη του Ηρακλείου άνοιξε μια συζήτηση για την κατεδάφιση των Ενετικών τειχών ώστε να επεκταθεί το σχέδιο πόλης! Όσο εξωφρενικό κι αν φαίνεται, αυτή η άποψη, τουλάχιστο στον δημόσιο διάλογο είχε υπερισχύσει. Ευτυχώς που υπήρχε μια λόγια ομάδα στην πόλη, ανάμεσά τους ο Στέργιος Σπανάκης και ο Νικόλαος Σταυρινίδης, που μπήκαν μπροστά και αφού απέδειξαν τι είναι τα Τείχη για την ιστορία, το παρόν και το μέλλον του Ηρακλείου, η συζήτηση σταμάτησε τότε. Χωρίς να λήξει όμως, καθώς οι ανιστόρητες ηγεσίες μετέτρεψαν το μοναδικό μνημείο σε παράνομα πάρκιγκ και σε χώρους πάρτι των νεόπλουτων.
Προηγήθηκαν αλλά και ακολούθησαν πολλά άλλα ανάλογα. Από την κατεδάφιση του ορόφου της Λότζια, την κατεδάφιση των βενετσιάνικων εκκλησιών και του μικρού Κούλε, μέχρι το ναό του Σωτήρα και την Καστέλλα.
Γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά; Προσπαθώντας να δώσω μια εξήγηση τι είναι τελικά που σ’ αυτή την έρμη πόλη μετατρέπει σε κιτς κάθετι και επιλέγει να έχει στη «συναυλία της χρονιάς» κάποια Φουρέιρα, που δεν ξέρω αν την γνωρίζαμε αν δεν υπήρχαν τα κουτσομπολιά τηλεόρασης και εφημερίδων…
Υπάρχει ένα γενικότερο θέμα, που δεν ξεκινά από το Ηράκλειο, αλλά στην πόλη αυτή – του Θεοτοκόπουλου, του Καζαντζάκη, των Αλεξίου, του Σπανάκη, του Σταυρινίδη, του Γιανναδάκη και τόσων άλλων- εκφράζεται με τον πιο χαρακτηριστικό, άρα τον χειρότερο, τρόπο. Ο άνθρωπος όσο λιγότερο εξασκεί τη διάνοιά του, με γνώση, σκέψη, προβληματισμό, τόσο πιο ευάλωτος είναι. Όσο πιο μακριά από τη γνώση και τον πολιτισμό, την ιστορία και τη δημιουργία είναι, τόσο πιο αδιάφορος, τόσο «λιγότερο» πολίτης είναι. Μακριά από την έννοια της πολιτικής, άρα μακριά από τις αποφάσεις που τον αφορούν. Πιο εύκολα δίνει εν λευκώ εξουσιοδοτήσεις στις εξουσίες με ποσοστά μπρεζνιεφικού τύπου, της τάξης του 70% και βάλε…
Όλο αυτό λοιπόν στο Ηράκλειο εκφράζεται με τον χειρότερο τρόπο. Για να κάνουν κάποιοι πιο εύκολα τη δουλειά τους, τις νύχτες και τις ημέρες…
Στη Βικελαία επιβάλλουν τη συνύπαρξη με τις καφετέριες, τα μπαρ και τα εστιατόρια. Λένε ότι άλλαξε η απόφαση υπό την πίεση του κόσμου. Θα το δούμε στην πράξη, γιατί οι μελέτες, τα σχέδια και οι αποφάσεις δεν άλλαξαν. Κι από λόγια μπουχτίσαμε.
Ακόμη και το μεσσιανικό Πολιτιστικό Κέντρο, με τις απίστευτες και σκοτεινές σπατάλες, δείγμα της αλαζονείας και της αυτοκρατορικής αντίληψης, θα συνυπάρξει με καταστήματα, ακόμη και τραπεζικά! Όπως γίνεται στα μεγάλα σούπερ μάρκετ της Ευρώπης…
Μη μας αιφνιδιάζουν λοιπόν όλα αυτά. Έχουν και αιτία και εξήγηση και αφορμή. Απολίτιστες, απαίδευτες ηγεσίες ενός νεόπλουτου και αδιάφορου λαού, μετατρέπουν την πόλη σε βλαχομπαρόκ κατάσταση.
Γκρεμίζουν μνημεία για να κάνουν πολυκατοικίες με αντιπαροχή.
Προσθέτουν μπαρ αλλά περιορίζουν τη γνώση.
Κατεδαφίζουν αντί να δημιουργούν.
Φέρνουν τον εαυτό τους σε θέση αυτοκράτορα, εκμεταλλευόμενοι τους αδιάφορους υπηκόους.
Ξεκινούν τα έργα ανακαίνισης του κτιρίου της Βικελαίας όχι για να σώσουν τον πλούτο της γνώσης και τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται, αλλά επειδή στη μία και μοναδική φορά που την επισκέφτηκαν, όταν πήγαν να … «κατουρήσουν, η τουαλέτα ήταν χάλια»… (Η δήλωση ανήκει στο δήμαρχο Ηρακλείου και έγινε με οργισμένο ύφος σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου…)
Δημοτικοί παράγοντες αναρωτιούνται «τί όφελος έχει ο δήμος από τη Βικελαία»…
Είναι η ίδια δημοτική ηγεσία που απαξιεί να παραστεί σε μια πραγματική εκδήλωση πολιτισμού, αλλά είναι στο πάνελ όταν η Γιάννα παρουσιάζει τα βιβλία της ή ανεβαίνει στην εξέδρα όταν ο Ρέμος ή η Φουρέιρα τραγουδούν στις χριστουγεννιάτικες συναυλίες στην πλατεία, μπροστά στα αλαλάζοντα πλήθη… Θυμηθείτε ακόμη ότι πριν 2 χρόνια στην αντίστοιχη θέση της Φουρέιρα, για τη «μεγάλη συναυλία των Χριστουγέννων», θα βρισκόταν η Έλλη Κοκκίνου. Ευτυχώς η απόφαση ακυρώθηκε μετά το «κράξιμο» και μέσων ενημέρωσης για τις «πολιτιστικές επιλογές».
Είναι η ίδια δημοτική ηγεσία που μπορεί να μην την βρεις στο δημαρχείο, αλλά σε μια βραδινή βόλτα στα μπαράκια, δεν μπορεί κάπου θα την εντοπίσεις.
Βρίσκουν και κάνουν όμως οι ηγεσίες. Μη νομίζουμε ότι ως λαός και ως κάτοικοι (δεν είμαστε πολίτες, θέλουμε δρόμο να το πετύχουμε, ας το πάρουμε χαμπάρι…) είμαστε κάτι διαφορετικό από την ηγεσία. Αν ήμασταν, δεν θα ήταν έτσι και η ηγεσία… Ούτε θα ήταν αυτή η ηγεσία…
Αυτοί οι κάτοικοι αυτής της πόλης γεμίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ τις καφετέριες, τις νύχτες τα μπαρ και όταν ο Νότης εμφανίζεται σε κάποιο νυχτερινό κέντρο, τα ρεζερβέ φουλάρουν μέρες πριν…
Αυτοί οι κάτοικοι αυτής της πόλης προσπερνούν αδιάφορα τον άστεγο, την ουρά στα συσσίτια…
Αυτοί οι κάτοικοι έθεσαν ως στόχο να πετάξουν το βιβλίο και να ψάχνουν πώς θα κάνουν το σπίτι με την πισίνα…
Αυτοί οι νεόπλουτοι και αδιάφοροι κάτοικοι άφησαν ή συμμετείχαν στη συναλλαγή και για το ίδιον όφελος ενός αυθαιρέτου, μιας εξυπηρέτησης, μια κλήσης που έσβησε, έδωσαν εν λευκώ εξουσιοδοτήσεις, αδιαφορώντας για το γενικό.
Αυτοί οι νεόπλουτοι διαμένοντες ανέδειξαν με 70% την ηγεσία που τους ταιριάζει, την απολίτιστη και απαίδευτη, κατ’ εικόνα και ομοίωση της μεγάλης και αδιάφορης πλειοψηφίας.
Αυτοί οι κάτοικοι κι αυτοί οι ηγέτες έγραψαν το βλαχομπαρόκ Ηράκλειο…
Αυτές οι ηγεσίες που φέρνουν την κάθε Φουρέιρα και θα βγουν στην εξέδρα μαζί της πανηγυρίζοντας με τα πλήθη από κάτω, αύριο στα εγκαίνια του Πολιτιστικού Κέντρου ή της Βικελαίας, θα μιλούν για τη συνεισφορά τους στον πολιτισμό και την ιστορία της πόλης. Και τα αλαλάζοντα στη Φουρέιρα πλήθη, θα τους χειροκροτούν και στα εγκαίνια, γιατί ενισχύουν τον πολιτισμό…

Το αλλάζουμε;

Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη  andrikakisalekos@gmail.com
[candianews]